ધૂની માંડલિયા

શબ્દ જ્યારે પણ સમજણો થાય છેઅર્થ ત્યારે કંકુવરણો થાય છે. આમ હળવું ફૂલ છે, તારું સ્મરણઆમ રાતે બોજ બમણો થાય છે. આંસુઓથી એ સતત ભીંજાય છે,પ્રેમપંથ એથી લપસણો થાય છે. આ સવારો, સાંજ, પછી રાત પણ,તુંય કાં સૂરજ, બટકણો થાય છે ? રોજ નમણું રૂપ સામે જોઈને,જો અરીસો પણ આ  નમણો થાય છે. –ધૂની માંડલિયા