વીરુ પુરોહિત

જતાં પ્હેલાં અમે પલવાર ઊભા’તા ! પ્રતિક્ષાનો ધરી શણગાર ઊભા’તા ! અજબ જાદુ તમારા આગમનનું ચ્હે, નહીંતર શ્વાસ તો તૈયાર ઊભા’તા ! સમજતાં અર્થ જીવનનો ઘણું હસ્યા, બટકણી ડાળને આધાર ઊભા’તા ! ભરોસો કેમ કરવો કમળનો નાહક, ઘણાં વરસો સરોવર પાર ઊભા’તા ! વટાવી રણ થયો સંશય કે આ બાજુ શું પગલાંની લઈ વણઝાર ઊભા’તા … Read more