તમને લાગી ઠેસ અમોને ફૂલ અડ્યાનો કંપ !
વાટ વચાળે બેઠાં પળ બે થયો નજરનો સંપ!
થયો નજરનો સંપ અને આ વાટ ધસી થઇ ઝરણું !
અમે મટ્યા પથ્થરને તરવા લાગ્યા થઇને તરણું !
હતા અમે મુકામ ભારનો એ ય જવાયું ભૂલી !
ભીંતે હોત ચણાયા ને અહીં રહ્યાં લહરમાં ઝૂલી !
રહ્યાં લહરમાં ઝૂલી અમને સપને આવ્યા સિન્ધુ !
જોયું તો ના નીર અહીં સથવારે નભ ને ઇન્દુ !
અમને લાગી ઠેસ અમે ના મળશું કોઈ મુકામે !
કોઈ લખો કાગળ તો લખજો ‘વહી ગયાં’ને સરનામે !
ભાનુપ્રસાદ પંડ્યા