સાવ અજાણી ભાષા જેવું હું પણ બોલું તું પણ બોલ,
ભેદ ભરમના તાણાવાણા હું પણ ખોલું તું પણ ખોલ.
ક્યાંક નહીં અચેતન જેવુ વીસરાતાં ચાલ્યાં ઓસાણ,
ઢોલ બજે અનહદના ભીતર હું પણ ડોલું તું પણ ડોલ.
પ્રીત પછીનો પહેલો અવસર ઘેનભરી પાંપણ પર બેઠું
આજ સખી મોંહેં ઘુંઘટ કે પટ હું પણ ખોલું તું પણ ખોલ.
સાલ લગોલગ ભવના માથે વણબોલ્યાનો અધમણ ભાર,
હૈયા સોતું અમૃત ગળતું હું પણ ધોળું તું પણ ઘોળ.
મન મરકટની ચાલ જ ન્યારી; વણપ્રીછ્યું પ્રીછે કઇં વાર,
પલમેં માસા પલમેં તોલા હું પણ તોળું તું પણ તોળ.
શબ્દોના વૈભવની આડે અર્થોના બોદા રણકાર,
ચેત મછંદર ગોરખ આયા હું પણ પોલું તું પણ પોલ.
ડૉ રશીદ મીર
