છલકતુંય આવ્યું મલકતુંય આવ્યું
આજે મારી વાણીમાં ઝરણું એક આવ્યું
હતો ડૂબતો પણ કિનારે લઇ આવ્યું
ગઝલ જેવું મોજીલું તરણું એક આવ્યું
અમસ્તું જ હું ભાન ભૂલી ગયો’તો
અમસ્તું જ સપનું સમજણું એક આવ્યું
હજી આંખ ખૂલી ન ખૂલી જ ત્યાં તો
પવન સાથે ખટકામાં કણું એક આવ્યું
થયો સાવ નિર્જન – નિર્જનથી નિર્જન
ફરી પાછું એવામાં શમણું એક આવ્યું
ચરણ દોડતા જોઈ રસ્તો ડરી ગયો
સફરમાં સમયનું લપસણું એક આવ્યું
બધાં બારણાં બંધ થઇ જાય છે તો
બની દ્વારપાળ કોણ નમણું એક આવ્યું?
પ્રફ્ફુલ ભૈબા તૌબા જઈ દરિયામાં ઊભા
કહે જોઈ મોજાને મરણું એક આવ્યું !
પ્રફુલ્લ પંડયા
