(પૃથ્વી)
ધમાલ ન કરો, – જરાય નહિ નેણ ભીનાં થશો,-
ઘડી બ ઘડી જે મળી – નયનવારિ થંભો જરા,-
કૃતાર્થ થઇ લો, ફરી નહિ મળે જ સૌન્દર્ય આ,
સદા જગત જે વડે હતું હસન્તું માંગલ્ય કો !
ધમાલ કરો, ધરો બધી સમૃદ્ધિ માંગલ્યની,
ધરો અગરુ દીપ ચંદન ગુલાલ ને કુંકુમ;
ધરો કુસુમ શ્રીફળો, ન ફરી જીવને આ થવો
સુયોગ અણમૂલ સુંદર સુહાગી માંગલ્યનો !
ધમાલ ન કરો, ન લો સ્મરણ કાજ ચિહ્ને કશું,
રહ્યું વિકસતું જ અંત સુધી જેહ સૌન્દર્ય, તે
અખંડ જ ભલે રહ્યું, હૃદયસ્થાન તેનું હવે
ન સંસ્મરણ વા ન કો સ્વજનયે કદી પૂરશે.
મળ્યાં તુજ સમીપ અગ્નિ ! તુજ પાસ જુદાં થિયે;
કહે, અધિક ભવ્ય મંગલ નથી શું એ સુંદરી ?
રા. વિ. પાઠક ‘શેષ’
