આ સાંજ કશું કારણ લઈને ક્યાં આવે,
દીવાની શગ વચ્ચે રહી કેવાં તોફાન મચાવે.
આ સાંજ કશું કારણ લઈને ક્યાં આવે.
ખુલ્લી હોય અગાશી, ઠંડી લ્હેર હવાની સ્પર્શે,
સાંજ બધા સ્પર્શો વિખેરી પીંછા જેવું ખરશે.
તીણો સ્વર પંખીનો ભટકી ભટકી કેમ સતાવે.
આ સાંજ કશું કારણ લઈને ક્યાં આવે.
કાચી લીંબોળીની સાથે સમય બહાવરો ટપકે,
ઝબકોળી ઝબકોળી દ્રશ્યો સાંજ સ્મરણમાં ઝબકે.
સ્થિર રહી પોતે, ભીતર થંભેલા નીર વહાવે.
આ સાંજ કશું કારણ લઈને ક્યાં આવે.
રમણીક સોમેશ્વર
