કોણ જાણે ક્યાં યોગમાં આવા ફૂલ ખીલ્યા છે સૈ ?
દિવસે ફરું બ્હાવરી, મને રાતમાં નીંદર નૈ !
આજ થંભાવી વાટમાં મને કહયું નગરશેઠે :
થાય મને, હું આજથી આવતો જાઉં તમારી વેઠે
કોઈ કહે : ના નીકળો દેવી ! આટલા ઠાઠમ ઠાઠે,
અમથુંય આખું ગામ તમારું નામ રટે છે પાઠે !
ફાળ પડી’ને પેટીએ બધું ય આજથી પુરતી થૈ
કોણ જાણે ક્યાં યોગમાં આવા ફૂલ ખીલ્યા છે સૈ ?
દિવસે ફરું બ્હાવરી, મને રાતમાં નીંદર નૈ !
પૂછવા આવ્યો રાજ-દરોગો આંખમાં ધરી ચીડ,
ગામ છે ઉજ્જડ, કેમ છે તારા ઘરની ઉપર તીડ?
હું ભોળી કંઈ કંઈબોલતા તૂટયા વનના બધા નીડ,
એટલામાં તો માણસો થયા ઘાસનું લીલું બીડ.
મેં કહયું : હું નદીએ ન્હાંતાં માછલી મરી ગૈ !
કોણ જાણે ક્યાં યોગમાં આવા ફૂલ ખીલ્યા છે સૈ ?
દિવસે ફરું બ્હાવરી, મને રાતમાં નીંદર નૈ !
-વિરુ પુરોહિત